مدرسه سرمايه گذاري و مشارکت داود ندیم
سازمان اسکان بشر وابسته به سازمان ملل متحد از سال ١٩٩۵ آموزش‌هایی برای رهبران شهری ارایه می‌کند در یکی از گزارش‌های اصلی این آموزش‌ها چند قابلیت کلیدی به عنوان ویژگی‌های رهبران شهری به ویژه شهردار بیان شده است. این قابلیت‌های کلیدی را مختصرا توضیح می‌دهیم
🔰برقراری ارتباط: یک رهبر شهری به ویژه شهردار باید تکنیک‌ها و مهارت‌های لازم برای ارتباط نوشتاری و شفاهی را بداند که با مردم و مدیران حوزه خود چگونه سخن بگوید یا اینکه در رسانه‌ها از چه زبانی استفاده کند. مهارت‌های لازم برای ارتباط از طریق اینترنت و رسانه‌ها را متناسب با مسوولیتش به عنوان رهبر شهری بیاموزد.
🔰تسهیل‌گری: یک مدیر شهری باید این توانایی را داشته باشد که تضادهای بین فرد و بین گروهی را به طور مناسبی حل کند. جلسات گوناگون را با نوعی توانایی خاص برای هماهنگ کردن و ایجاد ارتباط و زبان مشترک برای اعضای جلسه متناسب با برنامه‌های شهری به دست آورد. او باید از فرآیندهای گروهی مطلع باشد و بتواند عدم توافق‌ها را از طریق اجماع‌سازی و میانجی‌گری به دست آورد
🔰استفاده از قدرت: یک شهردار باید بداند که شیوه استفاده از منابع موقعیتی و شخصی خودش را چگونه برای انجام بهتر امور بچیند. او باید مراقب باشد که هرخطایی که در استفاده یا سوءاستفاده از قدرت انجام دهد مشکلات جبران‌ناپذیری برای اداره شهر به وجود می‌آورد. از این رو باید مراقب باشد که شخصیت او برای شهر و مدیرانش شخصیتی آزار‌دهنده تندخو و به دور از دانسته‌های یک مقام سیاسی نباشد. وظیفه رهبر شهری است که بداند با قدرت چگونه عمل کند.
🔰تصمیم‌گیری: منظور از مهارت تصمیم‌گیری عبارت است از اینکه رهبر شهری بداند درباره شیوه عملکردها و اتخاذ راهبردها و برنامه‌ها چه گزینه‌هایی را در اختیار دارد
مدیر و رهبر شهری که نمی‌داند برای مثال اگر لحن سخنانش بالا یا پایین باشد یا نمی‌داند که حتی شیوه لباس پوشیدن او بخشی از تصمیماتش به حساب می‌آید یااینکه به عنوان مدیر یا رهبر شهری کجا باید سکوت کند و در چه جایی باید با متانت سخن بگوید، در واقع معنای اقدام کردن در موقعیت را نمی‌شناسد.
🔰سیاستگذاری: یک مدیر و رهبر شهری باید درک روشنی از نیازها و ضرورت‌های شهر داشته باشد و بداند که خط مشی‌ها و سیاست‌هایی که اتخاذ می‌کند به کدام یک از اولویت‌ها و نیازهای شهروندان در عرصه اجتماع پاسخ می‌دهد. یک مدیر و رهبر شهری باید بداند که اهداف بلندمدت، میان مدت و کوتاه‌مدت چیستند. سیاستگذاری مستلزم فهم عمیق و دقیقی از معنای شهر، تاریخ معاصر، نیازهای شهروندان، وضعیت جهانی، منابع، محدودیت‌ها و بسیاری از نکات ریز و درشت دیگر است.
🔰توانمندسازی: مدیر و رهبر شهری باید به طور پیوسته برای تربیت و توانمندسازی نیروها، کارشناسان و کارکنان حوزه خود اقدام و برنامه‌ریزی کند.
او باید بداند که راه درست مدیریت شهری این است که از افرادی که شایستگی دارند و از دانش لازم برای مدیریت شهری برخوردارند استفاده کند و برای آموزش و تربیت آنها سرمایه‌گذاری شود.
🔰قابلیت مذاکره: مدیر و رهبر شهری باید توانایی تعامل بین گروه‌ها و اصناف و ذی نفعان در جامعه شهری را داشته باشد. او باید بتواند از طریق اقدام اجمالی مشترک شهر را مدیریت کند. قابلیت مذاکره به معنای مجموعه‌ای از توانش‌های عاطفی، شناختی، رفتاری و ارتباطی است که مدیر و رهبر شهری به آنها مجهز است و می‌تواند نیروها و مقامات محلی و گروه‌های ذی نفع را برای پیشبرد توسعه شهری یکپارچه، متحد سازد.
